Ameryka właśnie zniszczyła wielkie imperium

„Jeśli pójdziesz na wojnę z Persami, zniszczysz wielkie imperium”.

Dziś krótki esej jednego z najwybitniejszych, żyjących ekonomistów na świecie -  prof. Michaela Hudsona.
Mało kto w Polsce o nim słyszał bo nie należy do kliki utytuowanych pajaców, którzy swoimi bzdurami uwiarygadniają machloje banksterów.
Zapraszam do lektury.

Herodot ( Historia , Księga 1.53) opowiada historię Krezusa, króla Lidii ok. 585-546 pne na terenie dzisiejszej zachodniej Turcji i na jońskim wybrzeżu Morza Śródziemnego. Krezus podbił Efez, Milet i sąsiednie królestwa greckojęzyczne, uzyskując daniny i łupy, które uczyniły go jednym z najbogatszych władców swoich czasów. Ale te zwycięstwa i bogactwo doprowadziły do ​​​​arogancji i pychy. Krezus zwrócił oczy na wschód, żeby podbić Persję, rządzoną przez Cyrusa Wielkiego.

Po obdarowaniu kosmopolitycznej świątyni w Delfach znaczną ilością srebra i złota, Krezus zapytał Wyrocznię, czy odniesie sukces w zaplanowanym przez siebie podboju. Kapłanka Pytii odpowiedziała: „Jeśli pójdziesz na wojnę z Persami, zniszczysz wielkie imperium”.

Dlatego Krezus wyruszył do ataku na Persję ok. 547 pne. Maszerując na wschód, zaatakował Frygię, państwo wasalne Persji. Cyrus przeprowadził specjalną operację wojskową, aby odeprzeć Krezusa, pokonując armię Krezusa, chwytając go i korzystając z okazji, aby przejąć złoto Lidii i wprowadzić własne perskie złote monety. Tak więc Krezus rzeczywiście zniszczył wielkie imperium, ale było to jego własne.

Przewińmy do dzisiejszego dążenia administracji Bidena do rozszerzenia amerykańskiej potęgi militarnej przeciwko Rosji, a za nią przeciwko Chinom. Prezydent poprosił o radę dzisiejszą analogię starożytnej wyroczni delfickiej: CIA i sprzymierzone z nią think tanki. Zamiast ostrzegać przed pychą, zachęcali neokonserwatystów do marzenia, że ​​atak na Rosję i Chiny skonsoliduje kontrolę USA nad światową gospodarką, doprowadzając do Końca Historii.

Po zorganizowaniu zamachu stanu na Ukrainie w 2014 roku, Stany Zjednoczone wysłały na wschód swoją zastępczą armię NATO, dostarczając Ukrainie broń do prowadzenia wojny etnicznej przeciwko rosyjskojęzycznej ludności i przekształcenia rosyjskiej krymskiej bazy morskiej w fortecę NATO. Ta ambicja na poziomie Krezusa miała na celu wciągnięcie Rosji do walki i wyczerpanie jej zdolności do samoobrony, rujnując w ten sposób jej gospodarkę i niszcząc jej zdolność do udzielania wsparcia militarnego Chinom i innym krajom, które dążą do samodzielności jako alternatywy dla hegemonii USA .

Po ośmiu latach prowokacji wyraźnie przygotowywano nowy atak wojskowy na rosyjskojęzycznych Ukraińców, który miał ruszyć w kierunku rosyjskiej granicy w lutym 2022 r. Rosja chroniła swoich rosyjskojęzycznych rodaków przed dalszą przemocą na tle etnicznym, organizując własną specjalną operację wojskową. Stany Zjednoczone i ich sojusznicy z NATO natychmiast przejęli rosyjskie rezerwy walutowe w Europie i Ameryce Północnej i zażądali od wszystkich krajów nałożenia sankcji na import rosyjskiej energii i zboża, mając nadzieję, że spowoduje to załamanie kursu rubla. Delficki Departament Stanu spodziewał się, że spowoduje to bunt rosyjskich konsumentów i obalenie rządu Władimira Putina, co umożliwi Stanom Zjednoczonym manewrowanie w celu zainstalowania oligarchii klienckiej, takiej jak ta, którą pielęgnowały w latach 90. za prezydenta Jelcyna.

Produktem ubocznym tej konfrontacji z Rosją było zwiększenie kontroli Ameryki nad jej zachodnioeuropejskimi satelitami. Celem tej wewnątrznatowskiej przepychanki było przekreślenie marzeń Europy o czerpaniu korzyści z bliższych stosunków handlowych i inwestycyjnych z Rosją poprzez wymianę jej wyrobów przemysłowych na rosyjskie surowce. Stany Zjednoczone zniweczyły tę perspektywę, wysadzając w powietrze gazociąg Nord Stream, odcinając Niemcom i innym krajom dostęp do taniego rosyjskiego gazu. To pozostawiło wiodącą gospodarkę Europy zależną od droższego amerykańskiego skroplonego gazu ziemnego (LNG).

Oprócz konieczności subsydiowania krajowego europejskiego gazu, aby zapobiec powszechnej niewypłacalności, duża część niemieckich czołgów Leopard, amerykańskich pocisków Patriot i innej „cudownej broni” NATO jest niszczona w walce z armią rosyjską. Stało się jasne, że strategia USA nie polega po prostu na „walce do ostatniego Ukraińca”, ale na walce do ostatniego czołgu, rakiety i innej broni usuwanej z zapasów NATO.

Oczekiwano, że to wyczerpywanie się uzbrojenia NATO stworzy rozległy rynek wymiany, który wzbogaci amerykański kompleks wojskowo-przemysłowy. Jej klientom z NATO mówi się, aby zwiększyli swoje wydatki wojskowe do 3, a nawet 4 procent PKB. Ale słabe wyniki amerykańskich i niemieckich sił zbrojnych na ukraińskim polu bitwy mogły zniweczyć to marzenie, podczas gdy europejskie gospodarki pogrążają się w depresji. A ponieważ niemiecka gospodarka przemysłowa jest zdezorientowana przez zerwanie handlu z Rosją, niemiecki minister finansów Christian Lindner powiedział gazecie Die Welt 16 czerwca 2023 r., że jego kraju nie stać na wpłacanie większej ilości pieniędzy do budżetu Unii Europejskiej, do którego od dawna był największym ofiarodawcą.

Bez niemieckiego eksportu wspierającego kurs euro waluta ta znajdzie się pod presją w stosunku do dolara, ponieważ Europa kupuje LNG, a NATO uzupełnia wyczerpane zapasy broni, kupując nową broń z Ameryki. Niższy kurs walutowy zmniejszy siłę nabywczą europejskiej siły roboczej, podczas gdy obniżenie wydatków socjalnych na zbrojenia i subsydia gazowe pogrążą kontynent w depresji.

Nacjonalistyczna reakcja przeciwko dominacji Stanów Zjednoczonych narasta w całej polityce europejskiej i zamiast blokowania przez Amerykę kontroli nad polityką europejską, Stany Zjednoczone mogą ostatecznie przegrać – nie tylko w Europie, ale przede wszystkim na całym Globalnym Południu. Zamiast obrócić rosyjskiego „rubla w gruzy”, jak obiecał prezydent Biden, rosyjski bilans handlowy i podaż złota wzrosły. Tak samo jak zasoby złota innych krajów, których rządy dążą obecnie do de-dolaryzacji swoich gospodarek.


To amerykańska dyplomacja wypycha Eurazję i Globalne Południe z amerykańskiej orbity. Pycha Ameryki w dążeniu do jednobiegunowej dominacji nad światem mogła zostać rozmontowana tylko tak szybko od wewnątrz. Administracja Biden-Blinken-Nuland dokonała tego, czego w tak krótkim czasie nie spodziewali się ani Władimir Putin, ani chiński prezydent Xi. Żaden z nich nie był przygotowany na rzucenie rękawicy i stworzenie alternatywy dla porządku światowego skoncentrowanego na USA. Ale sankcje USA wobec Rosji, Iranu, Wenezueli i Chin wywarły skutek w postaci ochronnych barier taryfowych, aby wymusić samowystarczalność w tym, co unijny dyplomata Josep Borrell nazywa światową „dżunglą” poza „ogrodem” USA/NATO.

Chociaż Globalne Południe i inne kraje narzekały na dominację Stanów Zjednoczonych od czasu Konferencji Narodów Niezaangażowanych w Bandung w 1955 r., brakowało im masy krytycznej, aby stworzyć realną alternatywę. Ale ich uwaga skupiła się teraz na konfiskacie przez Stany Zjednoczone oficjalnych rosyjskich rezerw dolarowych w krajach NATO. To rozwiało myśl o dolarze jako bezpiecznym środku do przechowywania międzynarodowych oszczędności. Wcześniejsze przejęcie przez Bank Anglii rezerw złota Wenezueli przechowywanych w Londynie – obietnica przekazania ich wybranym przez amerykańskich dyplomatów niewybranym przeciwnikom socjalistycznego reżimu – pokazuje, jak funt szterling, euro i dolar zostały użyte jako broń. A tak przy okazji, co się stało z libijskimi rezerwami złota?

Amerykańscy dyplomaci unikają myślenia o takim scenariuszu. Polegają na jedynej wyjątkowej przewadze, jaką mają do zaoferowania Stany Zjednoczone. Mogą powstrzymać się od bombardowania ich, od zorganizowania kolorowej rewolucji w celu „Pinocheta”  przez National Endowment for Democracy lub zainstalowania nowego „Jelcyna”, oddającego gospodarkę oligarchii.

Ale powstrzymanie się od takiego zachowania to wszystko, co Ameryka może zaoferować. Odindustrializowała swoją własną gospodarkę, a jej ideą inwestycji zagranicznych jest wyrzeźbienie okazji do poszukiwania renty monopolistycznej poprzez koncentrację monopoli technologicznych i kontrolę handlu ropą i zbożem w rękach USA, tak jakby to była efektywność ekonomiczna, a nie pogoń za rentą .

To, co się wydarzyło, to zmiana świadomości. Widzimy, jak Globalna Większość próbuje stworzyć niezależny i pokojowo wynegocjowany wybór, jakiego rodzaju międzynarodowego porządku chcą. Ich celem jest nie tylko stworzenie alternatyw dla używania dolarów, ale całego nowego zestawu instytucjonalnych alternatyw dla MFW i Banku Światowego, systemu rozliczeń bankowych SWIFT, Międzynarodowego Trybunału Karnego i całej gamy instytucji, które przejęli amerykańscy dyplomaci z Organizacji Narodów Zjednoczonych.

Rezultat będzie miał charakter cywilizacyjny. Widzimy nie koniec historii, ale świeżą alternatywę dla skoncentrowanego na USA neoliberalnego kapitalizmu finansowego i jego śmieciowej ekonomii prywatyzacji, wojny klas przeciwko robotnikom oraz idei, że pieniądz i kredyt powinny być sprywatyzowane w rękach wąskiej klasy finansowej zamiast użyteczności publicznej w celu finansowania potrzeb ekonomicznych i podnoszenia standardów życia.

Ironia polega na tym, że historyczna rola Ameryki polegała na tym, że chociaż sama nie była w stanie poprowadzić świata do przodu w ten sposób, jej próby zamknięcia świata w antytetycznym systemie imperialnym poprzez podbój Rosji na równinach Ukrainy i próby odizolowania chińskiej technologii od przełamania amerykańskiej próby monopolu IT były wielkimi katalizatorami popychającymi światową większość w tym kierunku.

Michael Hudson
https://www.unz.com/mhudson/america-has-just-destroyed-a-great-empire/


Wyszukał, opracował i udostępnił SL.